Procedura określa:
1. Zasady i formy udzielania informacji o stanie zdrowia pacjenta na odległość;
2. Katalog osób upoważnionych do pozyskania informacji o stanie zdrowia pacjenta na
odległość;
3. Tryb weryfikacji osób kontaktujących się.

Skróty użyte w procedurze:
1. kontakt na odległość- rozmowa telefoniczna, wideo rozmowa;
2. osoba bliska: mąż/żona, matka, ojciec, babcia, dziadek, córka, syn, wnuk, wnuczka,
teściowie, dziadkowie małżonka;

1. Kontakt na odległość (rozmowa telefoniczna, wideorozmowa) stanowi formę
przekazania informacji pomiędzy zainteresowanymi. Żaden z przepisów ustawy o
prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta nie zakazuje komunikacji na odległość,
która powinna się odbywać z poszanowaniem zasad prawa, doświadczenia
zawodowego i zdrowego rozsądku.
2. Rozmowa ma zmierzać do tego, aby potwierdzić tożsamość kontaktującego się jako
osoby uprawnionej do otrzymania informacji o pacjencie.
3. Do kontaktu na odległość nie mogą być używane prywatne komórki personelu
medycznego.
4. Ze względu na podmiot (osobę dzwoniącą) można wyróżnić dwie sytuacje dotyczące
przekazania informacji o stanie zdrowia pacjenta:
a) dzwoniący jest upoważniony przez pacjenta;
b) dzwoniący nie jest osobą upoważnioną, ale jest osobą bliską (uprawnioną w
szczególnych sytuacjach).
5. Należy sprawdzić czy pacjent udzielił upoważnienia do przekazywania informacji w
szpitalu lub Internetowym Koncie Pacjenta (w systemie).
6. Przy przyjęciu pacjenta należy poprosić o wskazanie osób (wraz z danymi
umożliwiającymi kontakt np. numer telefonu, adres e-mail), które upoważnia on do
uzyskania informacji o jego stanie zdrowia. Pacjenta należy poinformować o
możliwości wskazania więcej niż jednej osoby.
7. Jeżeli pacjent jest przytomny, można poprosić go o weryfikacje tożsamości osoby
dzwoniącej lub wskazać na możliwość bezpośredniego kontaktu z pacjentem (gdy nie
istnieją wątpliwości co do stanu świadomości pacjenta).
8. Można również udzielać informacji za pośrednictwem telefonu pacjenta, w jego
obecności np. poprzez zestaw głośnomówiący (przy zapewnieniu poufności
rozmowy).
9. Udzielając informacji o stanie zdrowia pacjenta należy dostosować sposób ich
komunikacji, w szczególności należy je przekazać w sposób jasny i zrozumiały dla
odbiorcy.
10. Przed przekazaniem informacji personel powinien w trakcie kontaktu na odległość
uprawdopodobnić tożsamość osoby kontaktującej się, przykładowo poprzez zadanie
pytań kontrolnych do osoby dzwoniącej, mające na celu uprawdopodobnienie, że
osoba ta jest osobą bliską dla pacjenta lub osobą upoważnioną.
11. Przykładowe pytania jakie można zadać osobie dzwoniącej jeśli pacjent jest
nieprzytomny i nie zdążył nikogo upoważnić:
a) jaki jest stopień Pana/Pani pokrewieństwa z pacjentem?
b) proszę podać numer PESEL pacjenta;
c) proszę wskazać miejsce urodzenia pacjenta;
d) proszę podać drugie imię pacjenta;
e) proszę wskazać czy pacjent posiada znaki szczególne (np. tatuaż w widocznym
miejscu) lub opisać dokładny wygląd pacjenta;
f) proszę podać numeru telefonu pacjenta;
g) w przypadku wideo rozmowy - proszę okazać inny dokument
uprawdopodobniający wspólną relacje (np. akt stanu cywilnego).
12. W ramach weryfikacji tożsamości osoby dzwoniącej nie należy dokonywać
nadmiernego pozyskiwania danych.
13. Sposób weryfikacji tożsamości osoby kontaktującej się na odległość powinien
uwzględnić, iż informacji udziela się bez zbędnej zwłoki. Niedopuszczalne jest
ograniczanie takiego sposobu komunikacji informacji poprzez nadmiernie
skomplikowany sposób weryfikacji tożsamości dzwoniącego.

 

1. Osoby bliskie pacjenta mają prawo do uzyskania informacji o jego stanie zdrowia.
Udzielenie informacji jednej z osób z kręgu osób uprawnionych nie zwalnia z
udzielenia takich informacji innym osobom upoważnionym, jeżeli pacjent wskazał
kilka takich osób. Ze względu na podmiot (osobę dzwoniącą) można wyróżnić dwie
sytuacje dotyczące przekazania informacji o stanie zdrowia pacjenta:
a) dzwoniący jest upoważniony przez pacjenta;
b) dzwoniący nie jest osobą upoważnioną, ale jest osobą bliską (uprawnioną w
szczególnych sytuacjach).
2. Kontakt na odległość (rozmowa telefoniczna, wideorozmowa) stanowi formę
przekazania informacji pomiędzy zainteresowanymi. Potrzeba ochrony szczególnej
kategorii danych osobowych (dane dotyczące zdrowia) wymaga zachowania innych
zasad ostrożności przy realizacji tej formy kontaktu, niż w przypadku kontaktu
osobistego.
3. Szpital jest obowiązany w razie pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta,
powodującego zagrożenie życia lub w razie jego śmierci, niezwłocznie zawiadomić
wskazaną przez pacjenta osobę lub instytucję, lub przedstawiciela ustawowego
pacjenta.
4. Każdy kontakt ze strony osób zainteresowanych stanem zdrowia pacjenta należy
rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem konkretnej sytuacji oraz okoliczności
w jakich pacjent został przyjęty do podmiotu leczniczego.
5. Zakres przekazywanych informacji przez personel powinien być uzależniony od
sytuacji i indywidualnego zapytania osoby dzwoniącej. Personel udzielający
informacji o stanie zdrowia pacjenta powinien odpowiadać na pytania dzwoniącego,
które określają zakres rozmowy.
6. Wykonanie uprawnienia w ramach kontaktu na odległość odbywa się z
poszanowaniem zasad doświadczenia zawodowego i zdrowego rozsądku.
Przeprowadzona rozmowa powinna pozwolić na powzięcie przekonania, że osoba
dzwoniąca jest osobą bliską dla pacjenta lub osobą upoważnioną.
7. Informacji udziela się bez zbędnej zwłoki.
8. Warto także informować osoby kontaktujące się aby również zabezpieczyły poufność
rozmowy, a w przypadku przekazywania dokumentów np. e-mailem zostały one w
odpowiedni sposób zaszyfrowane.
9. W przypadku korzystania z dedykowanych programów do obsługi lub rejestracji
rozmów (rozmów telefonicznych, wideo rozmów z interesariuszami) personel
powinien zwrócić szczególną uwagę na bezpieczeństwo transmisji tych rozmów, tak
aby spełniona została zasada poufności danych osobowych przetwarzanych w związku
z prowadzeniem tych rozmów. Preferowany obszar przechowywania danych to
Europejski Obszar Gospodarczy. W przypadku przechowywania danych osobowych
poza tym obszarem podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych musi podjąć
dodatkowe środki zabezpieczające celem zapewnienia zgodności tego przetwarzania z
art. 45 – 47 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych, w tym z
uwzględnieniem wytycznych i rekomendacji właściwych organów, np. Europejskiej
Rady Ochrony Danych.

1. Przy przyjęciu pacjenta należy poprosić o wskazanie osób (wraz z danymi
umożliwiającymi kontakt, np. numer telefonu, adres e-mail), które upoważnia on do
uzyskania informacji o stanie zdrowia na odległość, a także ustalenie systemu
hasłowego (np. numer księgi głównej oraz kodu/hasła), jak również poprosić pacjenta
o przekazanie ustalonych kodów kontaktu do osób upoważnionych. Pacjenta należy
poinformować o możliwości wskazania więcej niż jednej osoby.
2. Kod lub hasło, o którym mowa powyżej, może zostać uwzględniony na upoważnieniu
złożonym przez pacjenta, które stanowi załącznik do indywidualnej dokumentacji
medycznej, jak również może być przechowywane w inny ustalony w podmiocie
udzielającym świadczeń zdrowotnych sposób pod warunkiem zabezpieczenia dostępu
do tych danych, analogicznie jak ma to miejsce w przypadku przechowywania
dokumentacji medycznej.
3. Można poprosić pacjenta o weryfikację tożsamości osoby dzwoniącej lub wskazać na
możliwość bezpośredniego kontaktu z pacjentem (gdy nie istnieją wątpliwości co do
stanu świadomości pacjenta).
4. Personel może również udzielać informacji za pośrednictwem telefonu pacjenta, w
jego obecności, np. poprzez zestaw głośnomówiący (przy zapewnieniu poufności
rozmowy) lub zestaw słuchawkowy dostarczony przez podmiot leczniczy.
Niewykluczone jest ustalenie terminu takiej rozmowy, ustalenie terminu nie powinno
jednak skutkować zwłoką w udzieleniu informacji. W sytuacji, kiedy pacjent zażądał
aby nie udzielano mu informacji o jego stanie zdrowia, informacje te należy
przekazywać osobom upoważnionym w sposób zapewniający realizację żądania
pacjenta (np. należy przeprowadzić rozmowę bez obecności pacjenta).
5. Personel podmiotu leczniczego przed przekazaniem informacji powinien w trakcie
kontaktu na odległość z osobą upoważnioną uprawdopodobnić tożsamość osoby
kontaktującej się, przykładowo poprzez pytania kontrolne do osoby dzwoniącej,
mające na celu uprawdopodobnienie, że osoba ta jest osobą bliską dla pacjenta lub
osobą upoważnioną do uzyskania informacji o stanie zdrowia pacjenta;
6. Personel podmiotu leczniczego powinien sprawdzić dane pacjenta zawarte w
Internetowym Koncie Pacjenta, aby potwierdzić że osoba dzwoniąca jest osobą
uprawnioną przez pacjenta do uzyskania informacji o jego stanie zdrowia. Informacje
dotyczące upoważnienia danej osoby do uzyskania informacji o stanie zdrowia
zawarte w Internetowym Koncie Pacjenta stanowią także podstawę do przekazania tej
osobie informacji o stanie zdrowia pacjenta.
7. Jeśli osoba dzwoniąca nie została przez pacjenta upoważniona do uzyskania
informacji o jego stanie zdrowia, personel podmiotu leczniczego powinien poprosić o
przekazanie przez osobę dzwoniącą numeru telefonu oraz imienia i nazwiska. Personel
powinien uzyskać od pacjenta upoważnienie na przekazanie konkretnej osobie
informacji o stanie jego zdrowia.
8. Upoważnienie powinno zostać odnotowane w indywidualnej dokumentacji medycznej
pacjenta.
9. Po uzyskaniu od pacjenta upoważnienia konkretnej osoby do przekazania jej
informacji o stanie zdrowia, personel powinien poinformować pacjenta o możliwości
przekazania osobie upoważnionej ustalonego sposobu weryfikacji jej tożsamości. W
przypadku pacjentów niesamodzielnych, powinni oni uzyskać pomoc w przekazaniu
takiej informacji.
10. Jeśli pacjent nie wyrazi zgody na upoważnienie osoby kontaktującej się na odległość,
personel nie podejmuje żadnej czynności.
11. Pacjent może w każdej chwili odwołać upoważnienie, co należy odnotować w
dokumentacji medycznej/systemie.

1. Należy zweryfikować czy pacjent miał możliwość udzielić upoważnienia do
przekazywania informacji w innym podmiocie leczniczym (w rozmowie z
dzwoniącym) lub IKP (w systemie).
2. Personel powinien poinformować zainteresowaną osobę o możliwości przedstawienia
upoważnienia, które zawiera oświadczenie pacjenta o wyrażeniu zgody na udzielanie
informacji o stanie zdrowia, ze wskazaniem imienia i nazwiska osoby upoważnionej,
które zostało złożone przez pacjenta w innej placówce medycznej i nie odwołane w
żaden sposób (wyraźny lub dorozumiany). Złożone oświadczenie przez pacjenta
zachowuje swoją moc również w innych placówkach medycznych. Takie
oświadczenie można okazać w czasie wideo rozmowy lub przesłać na adres e-mail
danego oddziału, na którym przebywa pacjent z zachowaniem stosownych
zabezpieczeń.
3. Przykładowe pytania jakie może zadać personel podmiotu leczniczego osobie
dzwoniącej:
a) jaki jest stopień Pana/Pani pokrewieństwa z pacjentem? oproszę podać numer
PESEL pacjenta;
b) proszę wskazać miejsce urodzenia pacjenta;
c) proszę podać drugie imię pacjenta;
d) proszę wskazać czy pacjent posiada znaki szczególne (np. tatuaż w widocznym
miejscu) lub opisać dokładny wygląd pacjenta;
e) proszę podać numeru telefonu pacjenta;
f) proszę opisać w co był ubrany pacjent (w przypadku kiedy osoba bliska na co
dzień przebywa z pacjentem i pacjent trafił do podmiotu leczniczego w stanie
nagłego zagrożenia zdrowotnego).
4. Zadawane pytania powinny uwzględniać indywidualną sytuację pacjenta oraz być
dostosowane do stopnia pokrewieństwa pacjenta z osobą dzwoniącą. Należy
zastosować różną weryfikację w zależności od zaistniałej sytuacji. W przypadku kiedy
do szpitala dzwoni przedstawiciel ustawowy małoletniego pacjenta można z dużym
prawdopodobieństwem założyć, że osoba dzwoniąca będzie znała szczegóły dotyczące
miejsca urodzenia, numeru PESEL, garderobę jaką miał na sobie pacjent. W
odmienny sposób powinna odbyć się weryfikacja osoby dorosłej, w takim przypadku
można zadać pytania dotyczące miejsca stałego pobytu, znaków szczególnych,
numeru telefonu komórkowego, o ile personel podmiotu medycznego dysponuje
takimi informacjami.
5. W ramach weryfikacji tożsamości osoby dzwoniącej nie należy dokonywać
nadmiernego pozyskiwania danych.